Στο βιβλίο αυτό, ο Ζοζέφ Αντράς συνεχίζει την εργασία λογοτεχνικής έρευνας που δίνει χαρακτηριστική πνοή στα γραπτά του, με στόχο πάντα να φέρει στο φως τους αγώνες των καταπιεσμένων και τα κρίματα των καταπιεστών. Με αφήγηση ζωντανή, ευαίσθητη και τεκμηριωμένη, καρπό τεσσάρων χρόνων έρευνας, αναπλάθει, μέσα από τη ζωή και τα λόγια της Νουντέμ Ντουράκ, την ιστορία μιας αδικίας ατομικής όσο και συλλογικής, τόσο κοντινής σ’ εμάς αλλά και τόσο άγνωστης.
«Βρήκα το θέμα μου. Μια ομάδα νεαρών δολοφονεί έναν οικογενειάρχη για ιδεολογικούς λόγους. Θα έγραφα κάτι εύκολο και θεαματικό, τίποτα δεν ήταν πιο άσχετο μ’ εμένα απ’ αυτή την ιστορία. Το πίστευα στ’ αλήθεια. Δεν ήξερα ακόμη πως η εποχή της Άμεσης Δράσης ήταν φτιαγμένη με όλα αυτά που με συνιστούν: τη σιωπή, τη μυστικότητα και τον απόηχο της βίας».