Η Κατίνα Τέντα - Λατίφη κατάγεται από τον Αλμυρό Μαγνησίας. Τον καιρό της Κατοχής, μαθήτρια ακόμη, συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση για την απελευθέρωση της χώρας μας. Εξαιτίας αυτής της συμμετοχής κυνηγήθηκε από παρακρατικές ομάδες, φυλακίστηκε και εξορίστηκε στην Ικαρία απ' όπου αφέθηκε ελεύθερη ως ανήλικη από Επιτροπή του ΟΗΕ. Φθάνοντας στον Πειραιά την συνέλαβαν, δραπέτευσε και κατέφυγε στο βουνό όπου εντάχθηκε στον ΔΣΕ. Εκεί γνώρισε τον Πέτρο Κόκκαλη και τη γυναίκα του Νίκη. Με την ήττα του ΔΣΕ πέρασε στις Ανατολικές Χώρες και το 1952, όντας στην ομάδα του Ν. Μπελογιάννη, κατέβηκε παράνομα στην Αθήνα έως το 1954 που επέστρεψε στις χώρες αυτές. Σπούδασε διαδοχικά στη Μόσχα, στο Βουκουρέστι και στο Παρίσι, κοινωνικές και οικονομικές επιστήμες, με ειδίκευση στο Διεθνές Εμπόριο. Όταν ήταν φοιτήτρια παντρεύτηκε τον οικονομολόγο Κώστα Λατίφη και απέκτησε μία κόρη. Επέστρεψε στην Ελλάδα τον Αύγουστο του 1974 αμέσως μετά την πτώση της χούντας, επανέκτησε την ελληνική ιθαγένεια που της είχαν στερήσει και εργάστηκε ως Διευθύντρια Εξαγωγών σε διάφορες εταιρείες (πετρελαιοειδών κ.ά.), κυρίως όμως σε αμπελο-οινικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις έως τη συνταξιοδότησή της. Ασχολείται από χρόνια με την έρευνα και την καταγραφή της αντιστασιακής και εμφυλιοπολεμικής περιόδου. Έχει εκδώσει το βιβλίο "Τα απόπαιδα" (Εξάντας, 1999, β΄ έκδοση: Αλεξάνδρεια, 2019, γαλλική έκδοση: "Les enfants repudies de Grece", L’Harmattan, 2014), "Πέτρος Σ. Κόκκαλης - Βιωματική βιογραφία, 1896-1962 1896-1962" (Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2011).